dinsdag 8 mei 2012

M.T.C. Cronin: prachtig, onvoltooid

M.T.C. Cronin: prachtig, onvoltooid


PARABEL/GEZANG/CANTO/GEDICHT
beautiful, unfinished, Salt Publishers, Cambridge UK 2003
(vertaling uit het Engels: Willem Minderhout, begin: 25-09-2004, vooralsnog ernstig onvoltooid)


  I

Er is niet één ding dat ik niet
    als een parabel wil zeggen
Want in de geest zit een andere geest
    ergens zo ver achterin
    dat je hem nog niet hebt weten te bereiken
Hij grinnikt als degene die
    het lachen heeft uitgevonden.

  II

Ik ben ingesnoerd
    als met ambrozijn
    met mijn angst
Zij zit in mijn ogen en het bewustzijn
    hoe zij uitkijken
    door blindheid
    (Die vervelende vlekken.)

  III

Het is waar dat alle verhalen
    in helften geschreven worden
De woorden die een oude man tegen me sprak
    als ik een jonge vrouw ben
Zoveel regels alweer
    als ik schreef toen ik nog leefde
Verhaal van einden begonnen


XL

De zon heeft geen weet van ons
Toch kweken we metaforen
      van haar licht
Alle metaforen komen daar vandaan
      zelfs die van het duister
En ook die die de leegte proberen te vatten
      zijn schaterlach en verlossing

Zeven 
Geheimzinnige
Gezangen
V - Fortuinlijkheid
3 Drie keer de maan rond

En het is gewoon een spelletje
Houd het maar tegen je oor

Een ritje maken
de schaduwen stormen ons tegemoet
Onze vergissingen

Hij vroeg
Kunnen we nog verliefd zijn
als er modder
van de zon af valt
Terwijl de maan
haar knokkels over
mijn rug rolt

En ze antwoordde
langzaam
als een slak
Maak nog maar
drie rondjes
door de lucht
't Is veilig
wij wonen daar




Canto van Morgen en Magdalena

En Oh! het was Maria
Maar ik kon niet aan
                       HAAR DENKEN
                                   Geen libido
Alleen geïndustrialiseerd blauw en wit
Niets als dat meisje op
                                   het bed

Verzadigde, en lichte ogen

En het gouden licht viel slechts
                          ooit door de
                                   ramen van een Kerk

En Maria zei
                         "Je bent slechts een kind"

Amme hoela!
Net als de borsten van het meisje zeker?
Verdorven bloed
En een prachtige manier
                            om haar benen te spreiden
                                       in het hete licht van de nacht

En toen ik wakker werd?
                            Maria en die verdomde Engelen ...

In een bepaald licht
is alles wat je hebt
een litteken



Het lichaam arriveerde vroeg
in de achterste wagen

Ik sliep rechtop zittend
in mijn moeders grote bed

en droomde van mijn broer, zoals hij gisteren
de berg afkwam

met de dode vogel
in zijn stem

Hij stond daar met de camera
terwijl ik zijn vleugels uitspreidde

totdat mijn onderarmen pijn deden
en mijn lichaam de dood voorspelde

van mijn hele familie
Als de arend te zwaar voor je is

zei hij
leg hem dan maar neer

Maar ik was verlamd door de lens
Onbeweeglijk en gevangen

zie je waar de mensen vandaan komen
Het betekent dat ik vandaag

in de kist kan kijken
en mijn oma's dichtgeknepen lippen kan zien

Je moet je in staat voelen om kritiek te geven
fluisterde een klein levend stemmetje

Maar verwacht niet dat het bekritiseerde ding
je antwoord geven zal

M.T.C. Cronin 
 
Vertaling: Willem Minderhout, 17-11-2005

Geen opmerkingen:

Een reactie posten