vooral de mannetjes van de soort --
Representatief, uitermate representatief --
zal ik er voor u een presentje van maken?
Is hij niet knap? Is hij niet gezond? Is hij niet een prachtexemplaar?
Ziet hij er niet uit als een frisse, schone Nederlander aan de buitenkant?
Is hij niet God's eigen evenbeeld, zoals hij dagelijks door het land zwerft achter een patrijs, of een klein rubber balletje aan?
zou jij ook niet zo willen zijn? In goeden doen en helemaal het heertje?
Oh, maar wacht!
Confronteer hem met een nieuw gevoel, druk hem met zijn neus op de behoeften van een ander,
leg eens een moreel probleempje op zijn deurmat, laat het leven eens een nieuw beroep doen op zijn oordeelsvermogen
en kijk dan toe hoe hij klef wordt, als een nat schuimgebakje.
Kijk toe hoe hij compleet in verwarring raakt: of hij wordt dwaas, of hij zet een grote bek op.
Kijk gewoon eens naar het schouwspel, als er een onverwacht beroep op zijn intelligentie wordt gedaan,
een nieuwe levensvraag.
Hoe beestachtig is de bourgeois
vooral de mannetjes van de soort --
Netjes verzorgd, als een champignon
staat hij daar, zo gladjes, rechtop een lust voor het oog --
en als een schimmel, terend op de resten van een verloren leven
zuigt hij zijn leven uit de dode bladeren van een groter leven
dan dat van hemzelf.
Maar toch, ook hij is niet meer vers, hij is hier al te lang geweest.
Raak hem aan, en je zult merken dat hij van binnen al verdwenen is
net als een oude champignon, wormstekig en hol
onder een gave huid en een statig uiterlijk.
Vol met borrelende, wormstekige, lege gevoelens
tamelijk akelig --
Hoe beestachtig is de bourgeois!
Ze staan daar met duizenden, deze verschijningen, in het klamme Nederland
wat jammer dat ze niet allemaal omver geschopt kunnen worden
als verlepte paddestoelen, achtergelaten om verder weg te rotten, en weg te zakken in Neerlands bodem..
D.H. Lawrence
(vertaling uit het Engels: Willem Minderhout, 07-02-2004)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten