De Leunstoel van 29 maart 2012, nummer 11 van jaargang 9

Op donderdag 29 maart 2012 is nummer 11 van jaargang 9 actief geworden.

Ga naar www.deleunstoel.nl

Als u liever van papier leest: zorg dat er voldoende papier in de printer zit en druk op de knop onderaan de inhoudsopgave.

Om te beginnen een belangrijke kwestie: wat is in vredesnaam holistische dierenzorg? Katharina Kouwenhoven legt uit. Willem Minderhout verbouwt de grondwet ten gunste van Maxima Regina. ‘Devils on Horseback’, die moet u volgens Maeve van der Steen beslist zelf maken. Misschien een leuk extraatje voor het stel dat Henk Klareninspireerde.

Claude Aendenboom haalt sterke verhalen op over een reis van z’n vader. Vanaf de boot naar Indië schreef Willem Hoorweg in 1927 een brief naar huis. Peter Schröder gaat uiteindelijk liever de lucht in. Carlo van Praag verdiept zich in de correspondentie van Nestor Verdaasdonk. Een schuchtere Claude Aendenboom meldde zich bij Hugo Claus enWillem Minderhouts fantasietjes maken Madame de Merteuil furieus.

De Geuzenkade is een nieuwe bouwsteen in Katharina Kouwenhovens Amsterdams ABC. Volgens Sebastiaan Capelbegint de Oosterdokskade al een beetje op een boulevard te lijken. Dik Kruithof ging iets verder van huis en bezocht het Noord-Duitse Leer. Een trip naar Zeeuws-Vlaanderen brengt Frits Hoorweg tot een diep inzicht. Volgens Jaap van Lakerveld zijn vooral rechtse helden dom. Ook Henk Klaren prefereert (welluidend) links.

De plaatjes zijn van: Pepijn Lampe, Katharina Kouwenhoven, Dik Kruithof, Frits Hoorweg, Linda Hulshof, De Penselenchef, Peter Schröder, en Henk Klaren.

Met vriendelijke groet namens de redactie,

Frits Hoorweg

Ga naar www.deleunstoel.nl 

Je pense à toi

Je pense à toi mon Lou ton cœur est ma caserne 

Mes sens sont tes chevaux ton souvenir est ma luzerne 

Le ciel est plein ce soir de sabres d'éperons 
Les canonniers s'en vont dans l'ombre lourds et prompts 

Mais près de toi je vois sans cesse ton image 
Ta bouche est la blessure ardente du courage 

Nos fanfares éclatent dans la nuit comme ta voix 
Quand je suis à cheval tu trottes près de moi 

Nos 75 sont gracieux comme ton corps 
Et tes cheveux sont fauves comme le feu d'un obus 
qui éclate au nord 

Je t'aime tes mains et mes souvenirs 
Font sonner à toute heure une heureuse fanfare 
Des soleils tour à tour se prennent à hennir 
Nous sommes les bat-flanc sur qui ruent les étoiles

Guilllaume Apollinaire

De Leunstoel, nummer 10 van jaargang 9

Geachte lezers

Op donderdag 15 maart 2012 is nummer 10 van jaargang 9 actief geworden.

Ga naar www.deleunstoel.nl

Als u liever van papier leest: zorg dat er voldoende papier in de printer zit en druk op de knop onderaan de inhoudsopgave.

De seizoenen schieten in hoog tempo voorbij in nummer 0910. Claude Aendenbooms ouders treffen elkaar in een sneeuwstorm en Katharina Kouwenhoven ontdekt op Texel dat het nog geen voorjaar is, maar Jaap van Lakerveld heeft zijn tuin al zomerklaar gemaakt (Afgezaagd).

Willem Minderhout interviewt weer een student van de Haagse hogeschool, de tiende al. Misschien moet hij eens contact opnemen met Nestor Verdaasdonk (een creatie van Carlo van Praag) over een mogelijke bundeling van zijn teksten. Van een eventueel gesprek ontvangt de redactie graag een verslag. Als een ware fotodetective verdiept Frits Hoorweg zich in de effectiviteit van vermommingen. Hoeveel Dylan kan een mens verdragen? Henk Klaren neemt de proef op de som.

Om te ontsnappen aan de treurigheid van Jaap Lakervelds Café ‘Het Meldpunt’ reist Haitze Meurs af naar Kazachstan, alwaar hij zich volkomen veilig voelt. Katharina Kouwenhoven attendeert op een bijzondere vorm van ontwikkelingshulp.

In Breda ontdekt Gábor Budavári dat onze vaderlandse geschiedschrijving niet geheel zuivere koffie is. Peter Schröder haalt herinneringen op aan oude badinrichtingen (Beelden) en raakt in vervoering van een beeldkwaliteitplan dat hij in de brievenbus aantreft. Sebastiaan Capel ziet wel wat in het nieuwe Stedelijk Museum, hoewel het door sommigen met een enorme badkuip wordt vergeleken. Henk Klaren maakte dit plaatje bij zijn verhaal.

Maeve van der Steen verbaast zich over de absurde namen die gerechten soms hebben.

In zijn Brief geeft Marcel Duyvestijn een toegift op het ‘monarchienummer’ van de vorige keer. Willem Minderhout (de geadresseerde) werkt verder aan zijn epos over Madame de Merteuil. Geen bijdrage van Hans Knegtmans deze keer, hij herstelt van een operatie.

De plaatjes zijn van: Pepijn Lampe, Katharina Kouwenhoven, Dik Kruithof, Frits Hoorweg, Peter Schröder, en Henk Klaren.

Stuur dit bericht door aan vrienden, kennissen en familie; wat ons betreft uw hele adresboek!

Met vriendelijke groet namens de redactie,

Frits Hoorweg

www.deleunstoel.nl  

R.J. Rueb en Marcel Verreck presenteren: het Haagse Boekenballetjesgedicht

Robert-Jan Rueb temidden van de 'Klus-chica's'  (Foto: Den Haag FM)

Allereerst heel erg hartelijk bedankt voor je aanwezigheid gistermiddag tijdens de flashmob van het Haags Boekenballetje.
Na afloop troffen we liefst 81 pingpongballetjes aan in het vogelhuisje, allen met een woord (soms ook meerdere woorden en zelfs een bijna volledige zin!)
Marcel Verreck is tot half vier vannacht bezig geweest chocola van al deze woorden te maken en is erin geslaagd om de input tot poëzie te verheffen. Waarvoor dank en respect!

En dit is het gedicht geworden:

HAAGS BOEKENBALLETJE
 Kijk, daar buitelt en stuitert-ie over plavuizen,
langs sluizen, door ruiten, van binnen naar buiten;
een vuurtje dat loopt, een elektron, een laser...
ja, een lezer, haha, een lezer die leest!
Hij duikt en hij springt door het wit van het stadshart
hij danst van je weg, maar keert altijd weerom
met woorden en zinnen, verhalen en vrienden
O balletje, balletje, balletje, kom!

O God, hoe lief de brandende lentezon struweel, boeket en stamboom knuffels geeft
een eenzaam wolkewiekje met ‘n leuk kwastje gelijkmoedig met schuim geschilderd heeft
zonder voorstrijk of kimband, toch heeft gedoodverfd het mooiste schilderij
Zo heerlijk rustig zien wij kuiken, reiger, dikhuid en schildpad en ook uiteraard hun poep daarbij

Land van Gods liefde en poëzie, van voorspoed en passie en moed,
verdraagzaamheid, liefde of toch telkens illusie, psychose en
oei!... tegenspoed?
niet zeker - wij kiezen een mooi paradigma, met humor en hoop, daar zit ‘m de crux
Ai Wei Wei moet vrij! roepen wij, ’t biedt soelaas zeggen wij,
niemand wil iets nutteloos stuks

Go! leesplezierboekenballetje! zoek met lust naar de bloedband: reis eenzaam maar blij!
vindt cricketbal, korfbal in Polen, Europa, maar weet ook: geen b.bal voor mij
vive la vie! vive le balle! klinkt je stem, inspirerend!
jij, terrine van testosteron
want Haagse Boekenballetjes rollen beter. Love The Hague,
leve ADO, jij bal in de zon

Wat rest is John Boyne – komma - privatisering, zo niet nog meer taal van gestoorden:
scheve convectorput, solithew, tsoch, lep, dat zijn voor een bal rare woorden
Desalniettemin vind jij tenslotte jouw engel, vol devotie en vrouwzijn, zij gaat met je mee
Bal is voorbij - kom terug, naar de bibliotheek van jouw stadje aan zee.

Marcel Verreck
(en 81 deelnemers aan het Haags Boekenballetje)

Marcel Verreck (Foto: Willem Minderhout)

De videobeelden van het Haags Boekenballetje worden zo snel mogelijk on-line gezet.
We houden je op de hoogte!

Met groet,
Robert-Jan Rueb

Zondag 8 April: #Reve-tweetdag

Brekend: HKH prinses M'axima opent Revetweetdag!

Onze grote Volksschrijver Gerard Reve stierf op 8 april 2006 in het Oost-Vlaamse Zulte. Op twitter ontstond het idee om deze zwarte dag voor de Nederlandse literatuur uit te roepen tot 'Reve-twitterdag.'

De spelregels zijn heel erg simpel. Het oeuvre van Reve staat vol met de meest prachtige zinnen.  Wij roepen iedereen op om zijn favoriete Reve-citaat (liever nog: zoveel mogelijk Reve-citaten) tot een tweet om te smeden en rond te twitteren. Mocht u geen boek van Reve voor handen hebben om citaten uit te destilleren, dan kunt u vergiffenis krijgen voor deze zonde tegen de Nederlandse Literatuur door alle Revetweets die u tegen komt te retweeten.

De hashtag voor deze dag is #revetweetdag. We vertrouwen erop dat #reve wereldwijd 'trending' wordt door genade van de Moeder Gods , of een andere - meer wereldse - oorzaak.

Doe mee! Begin nu alvast met het aanleggen van een verzameling!

Voorbeelden:

• En straks nog het eeuwig leven in de Hemel. Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
• Tom te tom tom, tom te tom.' zong Frits in zichzelf, 'het gaat slecht, verder gaat het goed.
• Aan onenigheid, haat en twist hebben we niets, daar we immers de wereld juist moeten vooruithelpen.
• Daar verlang en hoop ik naar terwijl ik aan het raam zit en naar buiten staar.
• 'U bent", zegt de groenteman, 'wel zo ongeveer de beste schrijver die we hebben.'
• Etc., etc.

Doet U allen mee?
8 april moet een onvergetelijke #Reve-tweetdag worden!

Met dank aan Karel Nooitgedacht - @poeetweet - en Marc van Aemstel - @marcvanam - die dit idee hielpen uitkristalliseren,

Willem Minderhout

René Cuperus, 'The Voice of the PvdA'

Verschenen in De Volkskrant, maandag 5 maart 2012

Vanavond ga ik naar de Meervaart in Amsterdam. Om met eigen ogen het wonder te aanschouwen: de terugkeer van energie in de PvdA. In Osdorp is er vanavond opnieuw zo'n 'partijleidersdebat' van de PvdA. Diederik, Lutz, Martijn, Nebahat & Ronald: het hele kwintet is van de partij. Het belooft opnieuw druk te worden bij The Voice of the PvdA: The Battle. Wie bezingt het mooist het gemeenschappelijke PvdA-programma? Wie doet dat met de grootste X-factor? Wie beschikt over de juiste mix tussen inhoudelijke passie en authenticiteit?

Op zich spectaculair, hoe snel de PvdA na het dramatische vertrek van Job Cohen weer uit de kramp is geschoten. Massaal en uitbundig viert men het PvdA-campagnefeest. Met ballonnen en rare carnavalshoedjes. Men is trots dat de PvdA weer even het gesprek van de dag is. Het beeldmerk PvdA wordt met vereende krachten nieuw leven ingeblazen. Allemaal goed en aardig, maar is de PvdA met dit alles het meest gediend?

Je hoeft geen party pooper te zijn om vast te stellen dat een partij die er forse identiteitsproblemen op nahoudt, weinig heeft aan een geforceerde en bedrieglijke eenheidsvertoning. Alweer bijna verdrongen lijkt te zijn dat de acute aanleiding voor het vertrek van Job Cohen een harde botsing was over de koers en identiteit van de PvdA. Die botsing ging tussen Frans Timmermans, Job Cohen en Hans Spekman. Over de vraag of de PvdA nu een linkse oppositiepartij is, naast de SP, dan wel een centrum-linkse 'meeregeer'-gedoogpartij, in close harmony met GroenLinks, D66 en het CDA.

Dat is nu zo'n existentiële vraag die de PvdA verdeeld en verlamd houdt. We stuiten dan op de spanning tussen nationale en internationale solidariteit. De PvdA pretendeert een brede volkspartij te zijn die, nationaal, lagere en hogere middengroepen met elkaar verbindt. Tegelijk is ze de grootste pleitbezorger van een Europese Unie die blanco cheques fourneert voor internationale banken en schuldenlanden, en die met vrij personenverkeer de nationale verzorgingsstaat ondermijnt.

Wil de 'fractievoorzittersstrijd' geen inhoudelijke farce worden, dan moet die juist over zulke kwesties gaan. Op het scherp van de snede. Dus niks beauty contest. Er moet juist openhartig gedebatteerd worden om de PvdA meer richting, profiel en smoel af te dwingen. Anders wint de PvdA wel wat media-aandacht-zetels, maar geen herkenbare stevigheid op langere termijn. En die is nodig om de niet irreële dreiging af te wenden, dat de PvdA ooit uiteengereten wordt in een 'sociaal-democratisch' en een 'sociaal-liberaal' smaldeel.

Complicerend is dat de kleine wederopstanding van de PvdA zich afspeelt in de allermoeilijkste omstandigheden denkbaar. Er staat een ongekend bezuinigings- en hervormingsprogramma op stapel voor de Nederlandse verzorgingsstaat en publieke sector. Gevolg van eurocrisis en recessie. Dat saneringsprogramma zet de spanningen in de PvdA op maximale kamertemperatuur.

Vriend en vijand vragen de PvdA leiderschap te tonen door haar verantwoordelijkheid te nemen voor grootscheepse bezuinigingen en hervormingen. Of ze haar electoraat maar even wil 'meenemen' naar een Soberder Nederland. Klein probleempje: de PvdA heeft bijna geen eigen electoraat meer over. Die zijn uit sociale paniek allemaal naar de SP gerend. De klassieke achterban van de PvdA, de lagere middeninkomens, blijkt haar vertrouwen in de PvdA als 'schild voor de zwakken' te verliezen. Dat gegeven maakt dat de PvdA de rol van steunpilaar voor 'progressieve' hervormingen niet echt gegoten zit, om het mild uit te drukken.

Wat zich wreekt, is dat de notie van een Groot Wij zonder welke een brede volkspartij niet kan bestaan op steeds meer wantrouwen en ontgoocheling is gestuit. De idee dat de BV Nederland één groot Familiebedrijf is, dat in gezamenlijkheid de broekriem aanhaalt en eerlijk de lasten en lusten verdeelt, is kapot gemaakt. Door Vestia-directeuren die voor wanbeleid miljoenen opstrijken en door 'Nederlandse' bedrijven die werk outsourcen naar slavenfabrieken in China.

Het maatschappelijk contract dat eens de drager was van onze sociale markteconomie en middenklasse-samenleving is meer en meer ondergraven, zoals Paul Kalma, oud-directeur van de Wiardi Beckman Stichting, in zijn recent verschenen boek Makke Schapen laat zien.

De wederopstanding van een gematigde volkspartij in niet-gematigde tijden vraagt om die reden om temperamentvolle strijd en elan. Niet om campagnefeestjes.

De Leunstoel, nummer 9 van jaargang 9

Op donderdag 1 maart 2012 is nummer 9 van jaargang 9 actief geworden.

Ga naar www.deleunstoel.nl

Als u liever van papier leest: zorg dat er voldoende papier in de printer zit en druk op de knop onderaan de inhoudsopgave.

Wij hebben er deze keer een themanummer over de monarchie van gemaakt. Lucia Jonkhoff maakte er dit plaatje voor.

De meeste schrijvers benaderen het thema trouwens via een omweg.  Zo schrijft Jaap van Lakerveld over Mon Archie en Henk Klaren over The King, Maeve van der Steen verdiept zich in royale diners en Dik Kruithof inspecteert een museum dat slechts in de verte koninklijk is. Zelfs op de filmset waar Willem Minderhout nu al maanden niet meer is weg te slaan (met Madame de Merteuil) gaat het deze keer over de monarchie. Eigenlijk benadert alleen Katharina Kouwenhoven het thema recht voor z'n raap, zij is tegen. Uit zijn zoveelste brief aan Marcel blijkt dat Willem Minderhout vervuld is van twijfels.


Misschien verbaast het u, maar in dit nummer is niets te vinden over het ongeluk van Prins Friso. Om de simpele reden dat wij er niets over te melden hebben.

Natuurlijk zijn er ook andere (niet thematische) verhalen. Marja Hooft vervolgt het verhaal over haar psychose.
Er is nog steeds narigheid met de Euro. Volgens Haitze Meurs hadden we het kunnen weten. Jaap van Lakerveld bezoekt een nieuwe, maar toch oude, supermarkt.

Wie herinnert zich de ijspret van kortgeleden nog? Sebastiaan Capel! Uitgeverij De Bezige Bij beweert het ideale huwelijksgeschenk te hebben uitgegeven. Frits Hoorweg lijkt het daarmee eens. Wat hebben oude beelden van badcultuur en de schilder Bart van Hove gemeen? Peter Schröder schrijft erover! Claude Aendenboom haalt herinneringen op aan zijn oom Marc en zingt de lof van een gevallen vrouw met een zwarte hoed. Hans Knegtmans verdiepte zich in de familie Bromet.

De plaatjes zijn van: Pepijn Lampe, Lucia Jonkhoff, Marja Hooft, Katharina Kouwenhoven, Dik Kruithof, Peter Schröder, en Henk Klaren.

Stuur dit bericht door aan vrienden, kennissen en familie; wat ons betreft uw hele adresboek!

Met vriendelijke groet namens de redactie,

Frits Hoorweg
Ga naar www.deleunstoel.nl