Weer een ouwetje uit De Rauie Règâh, Vijfde jaargang, nummer 34, dinsdag 19 oktober 2004. Blijkt ineens weer actueel te zijn!
Michael Schaap en Ayaan Hirsi Ali hebben een nieuw taboe bij de kop genomen: de mannen besnijdenis.
Het is een onderwerp waar ik me persoonlijk bij betrokken voel, want ik mis dat velletje ook. Althans, ik heb het niet meer. Het werd mij op jonge leeftijd ontroofd. Niet om religieuze redenen, maar wegens pijn bij het plassen. Het lijkt mij achteraf gezien een disproportionele ingreep, maar of ik echt iets mis ... Mijn lotgenoot Theo van Gogh, normaal gesproken een wapenbroeder van Ayaan in de strijd tegen vreemde religieuze gebruiken, bedankt in een column in de Metro zijn ouders zelfs voor het voorrecht tot de besnedenen te mogen behoren. Ach, een man moet er maar het beste van maken, niet waar?
Nu is de besnijdenis vanouds een literair thema. Het begon natuurlijk al met de apostel Paulus, die de arme Timotheus besneed om te bewijzen dat hij, ondanks zijn Griekse vader, best kosher was. “En hij nam hem tot zich en besneed hem ter wille van de Joden in die plaatsen, want iedereen wist dat zijn vader een Griek was.” (Zie Handelingen 16. Ja, die handelingen der apostelen waren zeer divers. Never a dull moment.)
Lawrence Sterne's beschrijving van de besnijdenis van de vijfjarige Tristram Shandy, was tot voor kort de mooiste beschrijving in de literatuur, voor zover mij bekend. Tristram werd tijdens het uit het raam plassen door een schuifraam getroffen. In zijn vader's woorden: “this Tristram of ours, I find, comes very hardly by all his religious rites. -- Never was the son of Jew, Christian, Turk, or Infidel initiated into them in so oblique and slovenly a manner.”
Laurence Sterne’s koppositie wordt nu echter betwist door een Nederlander! (Gerard Reve’s ‘Lulsnijdermannetje’ dingt niet mee: wel dreigen, maar nooit knippen, daar rust God’s zegen niet op.)
Het offensief van Ayaan en Michael tegen de circumcisie wordt namelijk – toevallig – ondersteund door het nieuwste boek van Arnon Grunberg. In ‘De joodse messias’ wordt de hoofdpersoon, een kleinzoon van een SS-er, die als ‘Trooster der Joden’ door het leven wil gaan, besneden door een halfblinde Joodse kaasboer. De ingreep leidt tot een halve castratie. (Zo begint hij meer en meer op Hitler, van wie ook gezegd wordt dat hij slechts één bal had, te lijken.) Zijn verloren testikel wordt op sterk water gezet en ‘Koning David’ genoemd.
Ik zal de plot niet verraden, maar ik heb genoten. ‘De Joodse Messias’ steekt het meesterwerk van Thomas Rosenboom – ‘Gewassen Vlees’ – naar de kroon. Ook hier een kwal van een hoofdpersoon, vol goede bedoelingen, die de ene ramp na de andere veroorzaakt.
Over Rosenboom gesproken: ook in ‘Publieke Werken’ speelt een besnijdenismes een belangrijke rol. Ook weer toeval?
Waar Michael en Ayaan zullen falen, zal Arnon met 'glans' slagen! Als iedereen ‘De Joodse Messias’ leest zal het uit zijn met het voorhuidsnijden! Leve de slappe slurfjes! Zolang het vlees maar gewassen wordt en ontdaan van - al dan niet koshere - kaas.
Twee literaire uitdagingen blijven over:
Wat doet Thomas Rosenboom om, na deze tussensprint van Grunberg, de koppositie in de Nederlandse letteren weer over te nemen?
Wie schrijft ‘De Nederlandse Mahdi’ over de kleinzoon van Joop Glimmerveen, die de Mohamedanen wil troosten? Hafid Bouazza, misschien?
Ach, wij mannen... Besneden, of onbesneden blijven we eikels. Behalve de apostel Paulus en Tristram Shandy's oom Toby, vanzelfsprekend. Vraag dat laatste maar aan de weduwe Wadman. Die zal dat tot haar spijt moeten beamen.
Willem Minderhout
"Ik snap het niet, meneer Minderhout, of moet ik Minderhuid zeggen? Eerst sluit u zich aan bij het pleidooi tegen het waardenrelativisme van Jouke de Vries en nu gunt u uw publiek zo onbeschaamd een blik in uw onderbroek. Is dit geen SBS6 verhaal? U kunt wel verwijzen naar Theo van Gogh, maar die staat toch ook niet echt bekend vanwege zijn goede smaak." "Preutsheid en goede smaak zijn niet hetzefde, Willem. Bovendien kunnen we zo een persoonlijke bijdrage leveren aan een belangrijk maatschappelijk debat. In een tijd dat je zelfs de oren van Dobermann pinchers niet meer mag couperen, kan dit niet onbesproken blijven. Bovendien is het uitermate literair verantwoord." "U lult lekker!" "Ja, zelfs dat lukt nog wel als je besneden bent."
Verder lezen? Bezoek de informatieve website van de Amerikaanse 'Intactivisten'. Soms bloedstollend, soms erg leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten