Yernaz Ramautarsing bindt op de kwaliteitswebsite De Dagelijkse Standaard, het thuishonk van grote denkers als
Joost Niemöller, de strijd aan met ‘ene Peter Breedveld’. Breedveld steekt zijn
afkeer van de ‘journalistiek’ van PowNews niet onder stoelen of banken en dat
is Yernaz een steen des aanstoots. Vooral dit stukje van Peter Breedveld was hem blijkbaar in het verkeerde keelgat geschoten.
Zijn betoog was waarschijnlijk
geheel aan mij voorbij gegaan – ik mag DDS niet bezoeken van mijn huidarts –
als Yernaz niet tot mijn vriendenkring op Facebook had behoord. Ik ken hem
omdat hij enige tijd bij ons op het HBO heeft gestudeerd totdat hij de sprong
naar de universiteit waagde. Ik had een zwak voor Yernaz. Misschien heb ik die
nog steeds. Hij is een zeer eigenzinnig type met sterke opvattingen. Hoewel ik
die opvattingen – een in mijn ogen kritiekloze omarming van het libertarische
gedachtegoed van Ayn Rand – geenszins deel, houd ik wel van uitgesproken
figuren.
Ik beoordeel mijn studenten
uiteraard nooit op hun opvattingen maar wel op de manier waarop ze die
onderbouwen. Met die intentie las ik ook Yernaz’ anti-Breedveld-vertoog. Ik
vond het niet zo overtuigend. Ik noemde het op Facebook – wat kort door de
bocht - een ‘lulverhaal’. Yernaz vroeg of ik dat ‘inhoudelijk wilde
onderbouwen’. Bij deze.
Volgens Yernaz staat PowNews
‘ergens symbool voor’. Hij verzuimt echter te zeggen waar het dan precies symbool voor staat. Hij noemt
PowNews ‘het laatste beetje waarheid op televisie’ omdat ‘zij zaken
benoemen die iedereen met een stel hersens kan signaleren, maar niet de tijd
heeft om te onderzoeken.’ Hij onderbouwt deze stelling door de argumentatie van
het PostOnLine-artikel van Marie Hemelrijk te herhalen. Hij doet
er echter nog een schepje bovenop door de aanpak van PowNews met het werk van Woodward
en Bernstein in de Watergate-affaire te vergelijken. Daar zal zelfs Rutger van
opkijken.
Volgens Yernaz is PowNews een
adequaat middel om de luie pers – de hypocrisie, vooringenomenheid en morele
lafheid van de rest van het journaille –
wakker te schudden. Opmerkelijk is dat die kritiek ook uit de mond van
Breedveld had kunnen komen en regelmatig komt. Lees bijvoorbeeld dit stuk. Je kunt hem wellicht veel
verwijten maar niet dat hij ‘het establishment de hand boven
het hoofd wil houden’.
Ik vind overigens dat zowel
Yernaz als Breedveld overdrijven in hun minachting voor de pers. Er lopen
gelukkig nog steeds uitstekende journalisten rond, ook op het Binnenhof. Denk
aan Aukje van Roessel, Marcel ten Hooven, Tom-Jan Meeus en zo kan ik nog wel
even doorgaan. Stuk voor stuk journalistieke
vaklieden waar geen greintje Pow door d’aadren stroomt.
PowNews is de overtreffende
trap van slechte journalistiek die begint met de Pauwen en de
Wittemannen die zichzelf veel interessanter vinden dan hun gesprekspartners en
via journalistieke genieën van het Eerdmans-type die alleen geïnteresseerd zijn
of hun gesprekspartners het met ze eens zijn eindigt bij de PowNews-pestkop die
geen ander doel heeft dan het toevallige slachtoffer dat voor de camera verschijnt
kapot, of toch op zijn minst belachelijk, te maken ter vermaak van de mensen
thuis.
Het volstaat om Chris Klomp te citeren: ‘De populistische actiezender Powned heeft geen enkele
interesse in wat voor een waarheid dan ook. PowNews wil vermakelijke sturende
televisie maken waarbij de kijker kan genieten van de afgang van een ander. De
vragen zijn in de regel louter in een grappig sausje verpakte vooroordelen die
in sneltreinvaart op het slachtoffer worden afgevuurd.’ In die zin ‘maakt’
PowNews nieuws waar het niet was tot zij met de roze plopkap op het toneel
verschenen. En oh, oh, oh, wat hebben we weer gelachen.
Tot slot zou ik
graag nog willen reageren op Yernaz’ bewering dat ‘PowNews ze (‘Breedveld en mensen zoals hij’) doet
denken aan de tijd toen zij nog een donder gaven om deze wereld maar ze veel
beter gekleed gingen, mooiere woorden spraken en welgemanierd door het leven
gingen. Het bestaan van PowNews toont het complete failliet van onze (academische)
intellectuele elite.’
Ik begrijp echter
absoluut niet wat daar staat, dus daar kan ik verder geen inhoudelijk oordeel
over geven. Ik hoop echter dat Yernaz er nog steeds naar streeft om tot ‘onze
academische elite’ te behoren.
Ware dit een
HBO-opstel geweest dan had ik een student met de capaciteiten van Yernaz toch
nadrukkelijk gevraagd om wat zorgvuldiger te argumenteren en het wat samenhangender
op te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten