Vanmiddag komen we uit Middelburg gefietst en stappen de lift in gelijk met nog een paar mensen. Eén dame stapt eerder uit en de man moet naar 13. Ja, ik moet bij Minderhout zijn. Dat zijn wij dus. Dat treft! Jan en de man blijken elkaar toevallig te kennen van de Flying Angel , Mission to Seafarers, waar de man secretaris is. De man: ik kom met een verhaal, eigenlijk is het al twee jaar oud maar ik kom er toch mee ...
Wij worden nieuwsgierig en als de pils op tafel staat komt het volgende absurde verhaal naar voren:
Twee jaar geleden werd onze gast uitgenodigd om een huwelijk bij te wonen in Chicago, V.S. Een goede gelegenheid om er een mooie reis aan vast te knopen. Na het feest trekt hij met een auto door verschillende staten en blijft niet altijd op de Highways rijden, leuk door dorpen gaan en mensen ontmoeten. Zo komt hij door Nebraska in een plaatsje genaamd Sutherland. Auto aan de kant en een eindje kuieren langs de typisch Amerikaanse huizen, halve en hele boerderijen met schuren en wat kleinvee. Plots komt er een zwerm wilde kalkoenen op hem af, die zich zeer agressief gedraagt, ze pikken hem in de benen en onze vriend weet niet beter te doen dan in een dichtbijzijnde schuur te vluchten.
Als hij denkt dat alles veilig is verlaat hij de schuur en gaat naar de woning om de bewoners zijn excuses aan te bieden omdat hij zomaar de schuur ingegaan was, maar niemand geeft thuis. Dan maar op weg naar de auto om de reis te vervolgen. Echter, als hij goed en wel op weg is komen daar drie politiewagens van alle kanten hem tegemoet en wordt hij aangehouden.
Stomme verbazing ... Uitstappen en handen op het dak van de wagen! Hij wordt gefouilleerd. Geen wapen gelukkig. Papieren? Nee, die lagen in het motel. Verdacht persoon! Er volgt een ondervraging over waar hij vandaan komt en wat hij daar doet en wat hij te zoeken had in die schuur. Het ziet er allemaal zeer dreigend uit. Maar hij kan ze overtuigen met zijn verhaal over de wilde kalkoenen. Gelukkig komt het allemaal in orde en kan hij vertrekken.
Voordat hij aan het vervolg van zijn reis begint moet er maar even getankt worden. De garagist is een spraakzaam man en zo vertelt onze vriend hem het verhaal over de kalkoenen. Die begrijpt hem helemaal en vraagt of hij niet kennis wil maken met de bewoners die, omdat ze hem niet vertrouwd hadden, de politie gewaarschuwd hadden. Geen gek idee, kon hij alsnog zijn excuses aanbieden.
Het werd een geanimeerd gesprek. De Amerikanen Thom en Barbara hadden Hollandse vrienden. Toevallig, ook in Vlissingen. Ze gaven een briefje mee met namen en adres en of hij de groeten wilde overbrengen. Het briefje raakte kwijt maar nu pas, na twee jaar kwam het hem weer in handen. Toen keek hij nog eens naar de namen, Jan en Rie Minderhout, maar die ken ik van het Zeemanshuis! Zo kwam het dat hij vanmiddag zijn verhaal kwam doen en de groeten brengen van onze vrienden in Sutherland Nebraska…
Rie Minderhout-Krook
Geen opmerkingen:
Een reactie posten